باید همیشه مست بود ،
همه چیز در این است ، یگانه مطلب این است .
تا بار هولناک زمان را که شانه های شما را در هم می شکند و پشت شما را خم می کند،احساس نکنید، باید همواره مست باشید.
از چه ؟ از شراب ، از شعر ، از تقوی ؛ هرگونه دلخواه شماست ، اما مست شوید ...
و اگر گاهی، بر پلکان قصری ، یا بر علف سبز گودالی ، یا در غربت اندوه بار اتاقتان ، بیدار شدید ودیدید که مستی کاهش یافته یا از سرتان پریده ، بپرسید :
از باد ، از موج ، از ستاره ، از پرنده ، از ساعت ، از هرچه می گریزد ، از هرچه می نالد،
از هرچه می چرخد ، از هرچه سرود می خواند ،از هر چه سخن می گوید ،بپرسید چه وقت است؟
و باد، موج ، ستاره ، پرنده ، ساعت به شما پاسخ خواهند داد :
"وقت آن است که مست شوید! برای آنکه برده ی ذلیل زمان نباشید مست شوید ؛ پیوسته مست باشید !
از شراب ، از شعر ، یا از تقوی ؛ هرگونه دلخواه شماست..."
ملال پاریس ؛ شارل بودلر
۹ مرداد ۹۶
